خالد المنصوري يكتب : الجزء الثالث (ازاي اكلمها)

 

ان صاحبى خد منهم الميعاد وجه قالى فى اليوم دا تستنانى

عشان مانروح انا وانت ونقابلهم فى الميعاد ياحلوانى

كان فاكرنى زى مانا جرىء لكنه اجرىء منى المعجبانى

وانا كنت هدّارى فيه على بال ماخد عليها اللى عجبانى

ودارت الايام وجه اليوم اللى صاحبى قالى فيه استنانى

وفضلت استناه لكن مجاش ولقيت نفسى فى الموقف وحدانى

احترت ساعتها انا ف امرى لكن مش كتير مانا الكسوف عنوانى

وقررت انى مش هروح لانى عارف ان الخجل هيسيطر على لسانى

وساعتها هغرق فى شبر ميه ومش هلاقى مين يشلنى من مكانى

الحيره كمان زادت علىّ وخوفت لا تفتكر انى بايع وهى اللى شريانى

واحنا كنا لسه فى ماعرفتنيش علشان من الصعب عليها تنسانى

كمان دول شافونى وهما رايحين وانا واقف مع واحد تانى

وساعتها وبسرعه فكرت انى اكون جرىء ولو لثوانى

وعلى بال ما فكرت احصلهم مالقتلهمش اثر ولا اللى فى زمن تانى

راحوا فين مش عارف والمدينه واسعه وانا فى بدايتها الحيره وخدانى

عارف على كلِ رجعت وبعد ما رجعت قررت انا من تانى

انى ارجع لكن مش لواحدى مع صاحب ودا غير اللى ماجانى

وفعلا رجعت مع الصاحب وشافتنى اللى طلبتها وقالت مجوبانى

لقتها انسانه ماعرفهاش اول مره اشوفها يازمانى

انسانه جمالها ما ينحكاش ومن بلدى ودى الحاجه اللى مجننانى

ازاى قبل كدا انا ما شوفتهاش الجميله وام الرمش الاسمرانى

ولما شوفتها احنا ما تكلمناش لكن ابتسمت فى وجهى ولثوانى

لما العين جت فى العين عرفت انها من ساعتها نصى التانى

وساعتها عرفت ان دى الانسانه اللى بحلم بيها وبتيجى فى منامى

كل ده من ابتسامه دخلت قلبى وعلطول ترجمها وجدانى

لكن كان نفسى اكلمها ودى المشكله اللى كانت موجهانى

رغم انى كتير كنت بشوفها لكن اه منه الخجل اللى بيثبتنى فـ مكانى

وفين على بال ما كلمتها واتفكت عقدة لسانى

وحصلت اول كلمه

خالد المنصوري /مصر